Uff, jak gorąco!!!

Lato, wakacje i ta afrykańska temperatura.... Nadeszły nie wiadomo kiedy i odejdą pewnie równie błyskawicznie. Dlatego staram się chłonąć tą cudowną atmosferę lata...bardzo, bardzo,  jak najwięcej się da.

Lubię lato i wysokie temperatury, ale nie w nadmiarze. Żeby jakoś przeżyć te upały,  ratuję się hektolitrami wody mineralnej z bąbelkami, lodem i cytryną.

I chłodem wiatraczka z 1957 roku. Tak naprawdę, to wiatraczek chłodu nie daje. Jest trochę uszkodzony, ale mimo to, i tak jest piękny. Najważniejsze jednak, że działa. Jest to pamiątka rodzinna po dziadku mojego męża, który ostatnio wspominał, jak to dziadek nalewał do zbiorniczka znajdującego się z przodu wiatraczka,  wodę kolońską "Przemysławkę", bardzo popularną w PRL-u  i po całym mieszkaniu roznosił się zapach. A, że nalewał czasami w ilościach ogromnych, zapach był nie do zniesienia. Teraz wlewam wodę z kilkoma kroplami olejku np. pomarańczowego i to wystarczy, by w powietrzu unosił się przyjemny, orzeźwiający aromat.

Dziękuję wszystkim za ciepłe komentarze pod ostatnim postem. Nawet nie wiecie, jak były mi potrzebne. Czasami nie mogę się pogodzić z tym, jaki los potrafi być niesprawiedliwy.  I wtedy mam te gorsze dni.

***

Cieszę się bardzo, że broszka Wam się spodobała. A ponieważ licznik mojego bloga wkrótce pokaże 10.000 wyświetleń, postanowiłam, że trafi ona do pierwszej osoby, która złapie na moim blogu licznik 10.001 i prześle dowód "złapania" na mojego maila.
 

Mam nadzieję, że będzie ktoś chętny:)